Бұл мақал адамның өміріндегі өзгерістер мен тәжірибелерге қатысты. "Алпысқа келген адамның алты түрлі реңі" дегенде, адам өмірінде көп түрлі тәжірибелер мен эмоционалдық күйзелістер өткенін, оның жүзіндегі әжімдер мен көріністерінің әр түрлі болатынын білдіреді. Бұл өмірдің құбылмалы екенін және әр адамның өзіне тән ерекшеліктері бар екенін көрсетеді.

"Айнымайды жылқының торысы мен күреңі" деген жолда жылқылардың түстері мен өздеріне тән ерекшеліктері туралы айтылады. Яғни, жылқылардың өңі мен түсі өзгермейді, олар тек өз табиғи бояуына ие. Бұл жерде тұрақтылық пен өзгермейтіндіктің символы ретінде қолданылған.

Мақал жалпыға бірдей ережелер мен заңдылықтардың өмірде барын, сонымен қатар, адамның өмір сүру жолындағы ықпалын, тәжірибесін айқын көрсетеді. Адамдар да, басқа нәрселер сияқты, түрлі-түсті, алуан түрлі болып келеді, бірақ өздерінің негізі мен табиғаты өзгермейді.