Бұл мақал "Ақ сауыттың жағасы бар да, жеңі жоқ" бөлігінде, ақ сауыттың сыртқы көрінісінің болуы, бірақ ішкі мәннің толық емес екендігі туралы айтылады. Яғни, адамның сыртқы бейнесі тартымды, бірақ оның іштей тереңдігі жоқ болуы мүмкін.

"Қас жақсының ашуы бар да, кегі жоқ" деген бөлігінде, нағыз жақсы адамның ашулы сәттерінде де кек сақтамайтындығы, яғни ол кекшіл емес, кешірімді екендігі меңзеледі. Мұнда жақсылық пен мейірімділік, кек сақтамау қасиеттері насихатталады.

Жалпы, мақалдың мағынасы – адамның сыртқы көрінісінен гөрі, ішкі дүниесінің және моральдық қасиеттерінің маңызы зор екенін түсіндіреді. Нағыз жақсы адам ашуланған сәттерінде де өз принциптерін ұстап, кек сақтамай, адамгершілік танытуы керек.