"Жоғалған пышақтың сабы алтын." деген мақалда адамның немесе заттың құндылығы мен бағасы туралы айтылады. Мақалдың мағынасы – адамның немесе заттың жоғалуы, оны жоғалтқаннан кейін, құнды, маңызды болып көрінуі. Яғни, кейбір нәрселердің бізге қаншалықты бағалы екенін жоғалтқан кезде ғана түсінеміз.

Бұл мақалды тұрмыста, әсіресе, жақын адамдар мен туыстарға қатысты қолдануға болады. Кейде, адамдар бізбен бірге болғанда оларды бағаламаймыз, ал оларды жоғалтқан кезде ғана олардың қаншалықты маңызды екенін түсінеміз. Тұтастай алғанда, мақала адам баласының құндылықтарды дұрыс бағалай алмайтындығы туралы ой салады.