Бұл мақал жетім балалар мен жетесіз балалардың мінез-құлқын сипаттайды.

"Жетім бала жасқаншақ" деген бөлік, яғни, ата-ана қамқорлығынан айырылған жетім балалардың көбінесе әлеуметке, қоршаған ортаға қатысты қорқақ, немесе жасқаншақ болатынын меңзейді. Олар өздерін жалғыз, қолдаусыз сезінеді, және сол себепті де, кейде өзіне сенімсіздіктен, тартыншақтық танытады.

Ал, "жетесіз бала мақтаншақ" дегені, білім мен тәрбиеден жұрдай, ақыл-ес жағынан дамымай қалған балалардың, керісінше, өздерін жоғары сезінетін, мақтаншақтық танытатындығын білдіреді. Олар өздерін өзгелерден жоғары қою арқылы, өздері жетіспей жатқан нәрселерін жасыруға тырысады.

Мақалдың түйіні: адамның ахуалы, тәрбиесі мен білімінің жетіспеушілігі оның мінез-құлқына, және қоғамдағы орнына әсер етеді. Жетім баланың жасқаншақ болуы, ол өмірдің қиыншылықтарына тап болғанын көрсетсе, жетесіз баланың мақтаншақтығы – оның ішкі дүниесінің ақылсыздығын, не болмаса өзін-өзі бағаламауын білдіреді.