Мақалдың мәні — жақсы қасиеттер, іс-әрекеттер немесе адамдардың болуы Аллаға да, қоғамға да қажет екенін білдіреді. Яғни, адамның жақсы болуы, мейірімділік танытуы, адалдық пен әділдікті насихаттауы маңызды. Бұл мақал адам бойындағы ізгілік қасиеттердің жоғары бағаланатынын және олардың рухани, әлеуметтік дамуға әсер ететінін меңзейді. Сонымен қатар, «жақсы» болу — бұл тек өзін ғана емес, айналадағы адамдарды да ойлауды, олардың игілігі үшін әрекет етуді білдіреді.