Мақалдың мағынасы — адамның өмір жолында туған кезде бірге болған адамдардың (мысалы, бауырлар, туыстар) уақыт өте келе өз жолдарымен кете бастауымен байланысты. Яғни, дүниеге келгенде бізде туысқандарымыз көп, алайда өмір дөңесіндегі түрлі себептер мен жағдайларға байланысты олардың саны азаяды. Ақырында, тек санаулы адамдар (мысалы, жақын достар немесе отбасы мүшелері) ғана қалады.

Бұл мақал, сонымен қатар, өмірдің өткінші екенін, адамдар арасындағы қарым-қатынастардың өзгеріп отыратынын, жақындардың уақыт өте келе алыс болуы мүмкін екенін білдіреді. Туып-өсіп, уақыт өткен соң, адамның қаншалықты жалғыз болатынын немесе өмір жолындағы шынайы қарым-қатынастарды көрсету үшін де қолданылады.