Бұл мақалдың мағынасы тойға қатысудың өзі қуанышты әрі қызықты сәт екендігін, бірақ тойға қатыса алмасаңыз, онда да өкініш болатынын жеткізеді. Яғни, тойға барған адам да, бармаған адам да өз армандары мен үміттеріне жету үшін сол сәтті өткізуге жылайды.

Тойға барып, көңіл көтеріп, жақсы уақыт өткізу – бұл бір мүмкіндік. Ал тойға қатыса алмау – бұл сондай-ақ, адамның оның қалған сәттерінде армандайтын, тілек ететін заттардың бірі екенін көрсетеді. Сондықтан, адамның тойға қатысқан немесе қатыспағаны, бәрібір, ішкі ойын, үміттерін өзгертпейді.

Осылайша, мақалда той – қуаныш пен бақыттың, бірақ сонымен бірге, өкініштің де символы ретінде қарастырылған.