Мақал "Тәңірінің құдіретін көрем десең тауға бар" дегені арқылы табиғаттың ғажайыптарын, әсіресе таулардың әсемдігі мен күшін көрсетуде, адамның Тәңірінің (Яғни, Құдайдың) ұлылығын, жаратылыстың адамның өн бойында тәрбие, ойлану, ілім алу үшін қандай да бір мүмкіндіктер ұсынатынын білдіреді.

Таулар – бұл табиғаттың күшті, тұрақты символы. Олар адамға табиғаттың алыптығын, сұлулығын, сондай-ақ адамның кішілігін түсінуге көмектеседі. Тауға бару арқылы адам терең ойлар мен сезімдерге шомып, өмір мен табиғаттың үйлесімділігін, Тәңірінің жаратқан әлемінің таңғажайыптарын байқауға мүмкіндік алады.

Осылайша, мақалда адамның табиғатпен байланысы, терең рухани тәжірибе және Тәңірінің ұлылығын пайымдауға шақырылған.