Бұл мақалдың мағынасы – сөздер мен тілдің жаралары, адамның жүрегінде терең із қалдыруы мүмкін екендігін білдіреді. Яғни, физикалық жаралар емделуі мүмкін, ал адамдардың арасындағы сөздері, олар арасындағы қақтығыстар, реніштер мен өкпелер оңай жазылмауы мүмкін. Сөйтіп, бұл мақал адам арасындағы қарым-қатынастың нәзік әрі қиын екенін, сөз бен пікірдің салдарынан болатын жаралардың ұзаққа созылатындығын көрсетеді.