Бұл мақалдың мағынасы адамның мақтаншақтық қасиеті оның ақыл-ойын жояды немесе дұрыс пайдалануына кедергі келтіреді дегенді білдіреді. Яғни, мақтаншақ адам өз жетістіктерін, қабілеттерін немесе білімін үнемі көрсетіп, мақтануға тырысқанда, ол өз ақылын, тәжірибесін және білімін толыққанды қолдана алмай қалады.

Адам мақтаншақ болған сайын, оның шынайы интелектуалдық әлеуеті, шығармашылық қабілеті назардан тыс қалады. Осылайша, мақтанудың зияны мен оның адамға тигізетін теріс әсері туралы айтылады. Мақал, жалпы алғанда, адамды өз жетістіктерін сыни тұрғыдан бағалауға және тек мақтаншақтықпен шектелмеуге шақырады.