Мақалдың мағынасы – кейде адам өзінің білімі мен тәжірибесін, дағдыларын, жеткілікті дәрежеде қолдана алмайды немесе сол әдістер оның өзіне көмектеспейді дегенді білдіреді. Бұл айтылған сөз, экономикалық, әлеуметтік немесе медициналық жағдайларда, әсіресе, шеберлер мен мамандар өздерінің еңбектерін, білімдерін өзгелерге арнағанымен, өздеріне зардап шегуі немесе көмектесе алмауы мүмкіндігін көрсетеді. Яғни, басқа адамдарға пайда әкелу үшін қызмет ете алатын адам, кейде өз проблемаларымен бетпе-бет келгенде сол жеңгілдерді таппай жатады.