Бұл мақалдың мағынасы адамның, қоғамның және табиғаттың циклдік өзгерістерін, сондай-ақ табиғат пен адам арасындағы қарым-қатынасты көрсетеді. Күн шыққан кезде, оның жылуы мен жарығы суды буландырып, оны ауаға шығарады. Бұл жерде Күн – өмірдің, энергияның және жаңарудың символы. Күн батқан соң, табиғаттың тыныштыққа жағдай жасаған сәтінде, Жер сол судыabsorbs, яғни түрлі тіршілік иелерінің мүддесіне жаратып, оларға қажетті ылғал мен қорек береді.

Бұл мақал, сонымен қатар, кез келген істің, процестің өз уақыты мен тәртібі бар екенін білдіреді. Табиғаттағы циклдер мен өзгерістер – бұл өмірдің өз заңдылығы, және әр нәрсе өз уақытымен келеді. Жұмбақ, қызық және терең мағынаны қамтитын мақал, адамзатқа табиғатпен үйлесімді өмір сүруді, оның заңдарын түсінуді үйретеді.