Бұл мақал адамның мінез-құлқы мен әдеттері туралы. "Көп қыдырған - кезбе" дегенінше, адамның көп жерге барып, тұрақты түрде бір жерде отырмайтындығы, яғни кезбе болып, өзіне тән орны мен қызметі жоқтығын білдіреді. Яғни, жиі әлде бір жерде болмай, талғамсыз жүретін адамдар туралы айтылған.

Ал "Көп сөйлеген - езбе" дегені, көбінесе сөйлеп, пікірін білдірген адамдардың сенімсіз немесе тұрақсыз екенін білдіреді. Олар көп сөйлесіп, көп уәде беріп, бірақ іс жүзінде сол уәделерін орындамауы мүмкін.

Жалпы, бұл мақал адамдардың мінезін, тұрақтылығын және іс-әрекеттерінің нәтижелілігін бағалайтын болса, олардың көп қыдыруы мен көп сөйлеуінің кері әсерлерін көрсетеді. Яғни, әрекет пен сөздің үйлесімділігі, іс жүзінде бір нәрсені орындау сөзден гөрі маңыздырақ екенін түсіндіреді.