Бұл мақал ауыл мен қоғамды, елді мекендердің ұжымдық өмірін сипаттайды. Мақалда қоршаған ортаның адам өміріне, әсіресе халықтың бірлігін қамтамасыз етудегі маңыздылығы айтылады. "Ел жағалай қонбаса" дегенде, елдің ынтымағы, бірлігі, кешегі тарихы мен мәдениеті ескеріледі. "Айдын шалқар көл жетім" деген сөздер табиғаттың өзінің қолдаушысы, қорғаушысы болмаған жағдайда әдемі, шұрайлы жерлер де жалғыз қалады деген ой туындайды.

"Қаптай көшкен елі жоқ, құлазыған жер жетім" - жерде халықтың көп болмауы, тұрғындардың жоқтығы оның құндылығын жоғалтып, көркінің жоғалуына әкеледі дегенді білдіреді. Яғни, қоғамдағы адамдардың ынтымақтастық, бірлік, және дәстүрлерді сақтауы табиғатпен, жермен тығыз байланысты.

Мақал жалпы қоғамның дамуы, береке-бірлігі, ұлттық мәдениетті сақтау және айналадағы табиғатпен үйлесімді өмір сүрудің маңыздылығын көрсетеді.