Бұл мақал адамның басқалардың қиыншылықтарын немесе кемшіліктерін көріп, оларды сынау немесе пікір айту оңай екенін, бірақ өзінің немесе өзінің істеген ісінің дұрыс-бұрыстығын түсіне алмайтынын білдіреді. Яғни, біреудің жағдайын, әрекетін сынау оңай, бірақ өз әрекеттерінің кемшіліктерін немесе қиындықтарын байкамау, өзіне есеп бермеу – бұл мақалдың негізгі мәні. Бұл сөздер көбінесе адамдардың бір-біріне сын айту, өткір пікір білдіру кезінде ескерту үшін қолданылады.