«Ашаршылықта жеген құйқаның дәмі ауыздан кетпес» мақалы қиындық, тапшылық кезіндегі тәжірбиелер мен естеліктердің адам жадында мәңгі сақталатынын көрсетеді. Бұл тәмсіл ашаршылық немесе қиын кезеңдерде жеген тамақтың, әсіресе, дәмді, бірақ мүлде жетіспейтін не аз болатын тағамдардың маңыздылығын, сол арқылы адамның тағдырының қиындықтары мен естеліктерінің әсерін білдіреді.

Мысалы, адам өмірінде қандай қиын кезеңдерді бастан өткерсе де, сол кезеңдегі ұмытылмас естеліктер мен тамақтарды әрдайым есіне алады дегендерді сипаттайды. Мақалдың астарында адам өміріндегі қиыншылықтарға деген төзімділік пен мәдениет, ұлттық дәстүрлердің маңыздылығы да жатыр.