Бұл мақалда «аңқау» және «алаңғасар» деген сөздер, адамдардың мінез-құлықтары мен сипатына қатысты. Аңқау—жәй біреудің сенгіш, әрі қарапайымдылығын білдірсе, алаңғасар—белгілі бір мәселелерге жеткілікті көңіл бөлмейтін, әрекетсіз, бейжай адам.

Мақалдың мағынасы, егер адам аңқаулық танытып, ойланбай әрекет етсе немесе өз ісіне жауапкершілікпен қарамаса, ол қиындықтан немесе қиын жағдайдан құтылмайды. Яғни, адамдардың аңқаулығы мен алаңғасарлығы оларды өзі сезбейтін, бірақ шын мәнінде, қиындықтарға душар етеді. Мақал, негізінде, адамдарға сақ болуы, өз істерін ойлауы, жауапкершілікпен қарауы керектігін насихаттайды.