Бұл мақалдың мағынасы, адам немесе зат туралы жағымды, сұлулықты білдіретін сөздер мен сипаттамалар болатынын көрсетеді. "Ай" мен "күн" – қазақ әдебиетінде және мәдениетінде сұлулық пен жарықтың символы. "Ай десе, аузы бар" дегенде, адамдар әдемі мен сұлулықтың, аталымның, немесе келбеттің символы ретінде айды көреді. Ал "Күн десе, көзі бар" дегенде, күннің жарығы мен күш-қуаты, өмір беруші ретіндегі рөлі меңзелуде.

Яғни, мақалдың түп мағынасы сұлулықты, жарықты, өмірлік қуаттылықты бейнелейді, сол арқылы адамдардың арасындағы қарым-қатынастар мен түсіністікті, түсіну мен бағалауды түсіндіреді. Сонымен қатар, әр нәрсенің өз мәні мен ерекшелігі бар екенін д atua, оны терең түсінуге шақырады.