Бұл мақал адамның мінез-құлқы мен табиғатын салыстырып, адамзаттың кемшіліктерін көрсету үшін айтылған. "Адамның жаманы бар" деген бөлігінде, адамдардың арасында жамандық, сатқындық, немесе жағымсыз мінез-құлықтың болатыны айтылады. Яғни, адамның жаман қасиеттері бойынан табылады. Ал "Күннің жаманы жоқ" деген бөлігі, күннің әрдайым жарық, жылу беріп, жақсы нәрселерге қызмет ететіні туралы. Күннің табиғаты өзінде ешқандай жамандық жоқ, ол адамдар мен табиғат үшін пайдалы.

Сөйтіп, аталмыш мақал адамның жаман қасиеттерінің болуы мүмкін екенін, ал табиғаттағы негізгі нәрселердің, яғни күннің, жаман болуы мүмкін еместігін түсіндіреді. Бұл мақал арқылы адамдарға өз минез-құлықтарына артықшылық беру, жақсы қасиеттерді дамыту қажеттілігі туралы ой салады.