Бұл мақалда адамды әртүрлі жағдайларда, яғни материалдық байлық немесе кедейлік кезінде сынау туралы айтылады. Яғни, адам өміріндегі қиындықтар мен сынақтар оның нағыз мәнін, тұлғалық қасиеттерін, адамгершілік дәрежесін анықтауға мүмкіндік береді.

"Баршылық" кезеңінде адам өзінің байлығын, ықпалын қалай қолданатынын, қайырымдылығын немесе эгоизмін көрсете алады. Ал "жоқшылық" кезеңінде адам өмірдің қиындықтарына қалай төзетінін, шыдамдылығын, жақындарына және әлеуметтік ортаға деген қарым-қатынасын сынайды.

Әзірленген мағынасы: шын мәнінде адамды оның қаржылық жағдайынан, байлығынан немесе кедейлігінен емес, сол жағдайларда қалай әрекет ететіндігімен бағалау қажет.