Бұл мақалда "абзал" сөзі жақсы, мәрт, адамгершілігі мол адамды білдіреді. "Арын ойлайды" дегені, ол адамның өзінің абыройы мен ар-ұжданына үлкен мән беретінін көрсетеді. Яғни, абзал адам өзінің рухани және моральдық құндылықтарын сақтай отырып, дұрыс әрекет етуге тырысады.

Ал "неден дүниеге тоймайды" дегені, надан адамдар әлемнің материалдық игіліктеріне, ішпей-жемей, байлық пен ләззатқа құмартатындығын білдіреді. Олар табысты, байлықты және дүниелік pleasures (құштарлықтарды) ғана ойлайды, бұл оларға рухани қанағаттану мен бақыт әкелмейді.

Бұл мақалды түсінгенде, адамның (абзал адам) рухани аспектілерге назар аударуы, ал надан адамның материалдық жақтардың артынан жүруі туралы айтылады. Яғни, надандық, рухани тереңдіктің болмауы — шынайы бақытқа, қанағаттануға жетелемейді деген идеямен сабақтас.