Мақалдың мағынасы - өмірде қиындықтарды, тышқақтарды және ауыртпалықтарды басынан өткеріп, тәжірибесі аз адам, әдетте, қиындықтарға шыдамсыз болады. Яғни, егер адам ауыртпалықтарды, тәлкектіже, тәжірибені басынан өткізбесе, онда ол қиыншылықтарды жеңуге икемсіз болады. "Жантақ жемеген" дегеніміз - адам өміріндегі қиындықтарды, ауыртпалықтарды сезінбеген, яғни солардан сабақ алмаған дегенді білдіреді. "Тілі қышиды" - әдетке, тәжірибеге жүгінбейтін адам қиыншылықтарға шыдамсыз, сезімтал болады.

Осылайша, мақалда өмірлік тәжірибенің маңыздылығы мен қиындықтарға дайын болу қажеттілігі туралы айтылып жатыр.