Бұл мақалда шошқа, яғни өзіне тән өмір сүру стилі, құндылықтары мен үрдістері бар жануар ретінде бейнеленеді. Шошқа өліп жатса да, оның қорқуы немесе әсіресе тағы да бір болар нәрсеге қатысты әзірше сақтану немесе көңілдегі қорқыныш сезімі жоғалмайды деген мағынада айтылған.

Зерттегенде, мақалада "қорқу" сөзінің қолданылуы адамның немесе қоғамның сақтықпен, қорқынышпен және үреймен өмір сүруін білдіреді. Яғни, бір жағынан, ауыр жағдайлар мен сәтсіздіктер болса да, адамдардың психологиялық жай-күйі өзгермейді, олар өткен тәжірибесінен, естеліктерінен сабақ алып, әрдайым сақтану қажеттілігін сезеді.

Сонымен, мақала қорқыныштың және сақтықтың адам табиғатына тән екенін, және қиын жағдайларда да бұл қасиеттердің жоғалмайтынын көрсетеді.