Бұл мақалда малдың жазықсыз екенін және адамның азық-түлік тапшылығын білдіреді. Яғни, малдардың жағдайы немесе олардың мінез-құлқының кінәсі жоқ, ал адамның өзі ауыр жағдайға тап болғанын айтады.

Мақал арқылы адамның қиыншылықтары, материалдық тапшылығы, немесе жалпы өмірдегі қиындықтармен байланысты мәселелер жеткізіледі. Мұндағы "жазық жоқ" сөзі арқылы малдың ешқандай кінәсі жоқ екенін, ал "менде азық жоқ" сөзі арқылы адамның өз жағдайын көрсетеді. Бұл қоғамдағы әлеуметтік теңсіздік, адамның қиын өмірлік жағдайлары туралы да ой қозғауы мүмкін.

Сонымен бірге, бұл мақал адамның сыртқы жағдайларға, соның ішінде табиғат немесе қоғамның ықпалына байланысты әр түрлі қиындықтарға қалай тап болатындығын көрсетеді.