Бұл мақалда "қонақ" дегеніміз уақытша келген адам, ал "мазасыз" дегені – ол қонақтың мазасын алатын, тыныштық бермейтін немесе мұрсат бермейтін адам екенін білдіреді. Мақалдың мағынасы – егер қонағың сізге мазасыздық тудырса, өзіңіз де шаршап, қажып, тозуға айналасыз. Яғни, онымен сұхбаттасу немесе бірге уақыт өткізу сіздің күшіңіз бен жүйкеңізді алады. Мақал әлеуметтік қатынастар мен қонақ күтудің мәдениетіне байланысты, тұлғаның мейірімділігі мен шыдамдылығына назар аударады.