Бұл мақалда "көмбенің иесі" ретінде екі адам жайлы айтылып отыр: біріншісі - көмген, яғни, ол адамның ешкімге айтпай жасырған, жасырып қойған дүниесі; екіншісі - көрген, яғни, ол жасырын нәрсені көріп, білген адам.

Мақалдың мағынасы - кез келген құпияның және жасырын істің екі типті иесі болады. Бірі сол құпияны жасырса, екіншісі оны білгенде, ол да сол нәрсеге иелік етеді. Бұл жерде "көмбеге" ұқсас, яғни, адамның қалауына, іс-әрекетіне байланысты құпиялар, сырлар жайлы сөйлесіп отыр. Мақал, сонымен қатар, адамның өз әрекеттері мен құпияларын білуі, мен олардың қандай нәтижеге әкелетіні туралы да ой салады. Басқаша айтқанда, әр адам өз қимыл-әрекеттерінің жауапкершілігін көтеруі керек, ал жасырудың өзіндік салдары болады.