Бұл мақал «Қарны ашқан кәрі дауын даулайды» деген сөздерімен, яғни аштық – кез келген адамның, әсіресе, қарттардың өміріндегі қиыншылық пен ауыртпалықты білдіреді. Мақалдың мағынасы, аш болған адам, яғни қажеттiң тапшылығы сезілген кезде, өзінің мүддесіне сәйкес келетін мәселелерді көтеріп, дауласып, күресуге дайын болады дегенді білдіреді.

Яғни, адамдардың белгілі бір мәселені шешуге деген ынтасы мен талапкерлігі, олардың аштық немесе мұқтаждық сезімімен байланысты. Аштықпен кездескенде, адам өз құқығын қорғап, дауласуға, күресуге мәжбүр болады. Бұл мақал әлеуметтік мәселелер, мұқтаждықтар мен адамгершілік құндылықтар туралы ойлануға, сондай-ақ адамды мәжбүрлейтін жағдайларды түсінуге мүмкіндік береді.