"Етегі елпі, жеңі желпі" мақалында адамдардың сыртқы көрінісіне, киім-құралдарының күйіне назар аударылады. Бұл мақалды көбінесе бәкене не нашар киінген, тазалығы мен тәртібі жоқ адамдарға қатысты қолданады. Яғни, адамның киімі мен сыртқы келбеті оның ішкі мәдениеті мен тәрбиесі туралы көп айтты. Қарапайым сөзбен айтқанда, бұл мақал адамның сыртқы түрі мен ішкі тұлғасы арасында байланыс бар екенін білдіреді.