Бұл мақалда «есер» және «есті» деген екі топтағы адамдардың айырмашылығы көрсетілген. «Есер» - ессіз, ойсыз, түсініксіз әрекет ететін адамдар, ал «есті» - ойланып, саналы түрде әрекет ететін, тәжірибесі мен пікірі бар адамдар.

Мақалдың мағынасы: егер есер рақмет айтып немесе бір нәрсені мақтаған болса, оның сөзіне мән берудің қажеті жоқ, өйткені ол түсініксіз әрі негізсіз пікір айтуы мүмкін. Керісінше, есті адам, яғни тәжірибелі және разумды адам даттаған кезде, оның пікірі маңыздырақ, себебі ол әділ және шынайы болуы ықтимал. Яғни, мақалада шынайы пікір мен салауатты сынның маңызы, сонымен қатар, танымалдық пен еліктеуді ескеруді білдіреді.