Бұл мақалда қазақтың табиғат заңдылықтарына, өмірдің шындығына және адамның әрекеттеріне байланысты терең ой жатыр.

"Бақылдың бауы көгермес" деген сөздерімен автор бақыл (көктемде жасылданатын, бірақ жапырақтары қысқа, шымшым тамырлы өсімдіктер) өсімдігінің жай-күйін айтып отыр. Егер бақылдың бауы (яғни, табиғи жағдайы) атақты болмаса, оның көгеруі де, дамуы да мүмкін емес.

"Көгерсе көбеймес" дегенінде, егер бақыл (немесе кез-келген зат) көгерсе (яғни, өркендеп, жетілсе), онда оның саны немесе сапасы көбеймейді деген ұғымды білдіреді.

Жалпы, мақалда өмірдің заңы, адамның әрекетінің нәтижесі, табиғаттың даму процесі туралы сөз қозғалуда. Негізінде, өнімнің немесе өндіріспен айналысатын адамның сапасы мен пайдалығын ұлғайту үшін керек болатын күш-жігер мен жағдайлар жеткіліксіз болғанда, нәтиже де болмайды деген ой өрбиді. Соның нәтижесінде, әр нәрсенің өз мазмұны мен тереңдігі бар, бірақ ол үшін қолайлы жағдай қажет екендігі айқындалады.