Бұл мақалда "ауызашар" (яғни, ораза кезінде аста-төк астарды, той-думанды, кешкі уақытта оразаны ашу рәсімі) мен "сәресі" (яғни, таңғы уақытта ораза басталмас бұрынғы тамақ) туралы айтылып отыр. Мақалдың түпкі мағынасы – егер ауызашар уақыты немесе асы, яки, тамақтары келіспесе, онда сәресі де, яғни, таңғы астың да келіспеуі мүмкін дегенді білдіреді.

Бұның астарында адамдардың арасындағы ынтымақтастық, түсіністік пен татулықтың маңыздылығы жатыр. Яғни, егер бір нәрсе бірінен-бірі үйлеспесе, онда келесі кезеңдерде де үйлесім болмайды деген ұғым бар. Бұл мақал адамдар арасындағы келісімнің, жабдықтаудың, әрі қарайғы жұмыстардың нәтижелілігін көрсетеді.