Мақал "Аш ит тапқанын асай береді: Иесінің түйесі ме, Тажалдың иесі ме, бәрі бір" дегенді білдіреді. Бұл мақалда аш иттің не тапқанын ескермей, жейтінін, яғни үйіндідей астарды көрсетеді. Оның үстіне, итке не табылса да, соның бәрі бірдей саналатындығы туралы айтылады.

Мақалдың негізгі мағынасы – адамға не кездессе де, оның бағасын түсінбей, кездескен затты қабылдай беруі туралы. Ол сонымен қатар қиын жағдайларға тап болған адам (яғни, аш ит) кез келген мүмкіндікті пайдаланып, өз мүддесіне шешім қабылдай алатынын көрсетеді.

Мақал әлеуметтік немесе моральдық жағдайларға қатысты қолданылуы мүмкін: қиыншылықта жүрген адамдар көбіне сапасын, көзқарасын ескермей, тек өз керек-жарағын қанағаттандыру үшін қол жеткен мүмкіндіктерін пайдаланады.