Бұл мақал "Ақымаққа жалмаң қылма, малы бар деп, Есекті тұлпар деме, жалы бар деп" деген тіркестерден тұрады және оның мағынасы терең философиялық, моральдық сауалдарға жауап береді.

Мақалда айтылатын негізгі идея — адамдардың сыртқы көрінісі мен байлығына бола оларды бағалау, олардың шын мәнінде қандай екендігіне қарамау. «Ақымаққа жалмаң қылма, малы бар деп» деген жолда кімнің ақылды, кімнің ақымақ екенін іштей бағалаудың маңыздылығы атап көрсетіледі. Сыртқы құндылықтар (малы, дәулеті) оның ақыл-ой деңгейін анықтамайды.

«Есекті тұлпар деме, жалы бар деп» деген жолда, бір нәрсені оның сыртқы келбетіне қарап бағалаудың, жалы бар (яғни, көрінуге, сән-салтанатқа) байланысты истинамды екені айтылған. Есек ешқашан тұлпардың орнына жүрмейді, өйткені оның табиғаты, қасиеттері әрдайым айқын.

Мақалдың негізгі мағынасы — адамдарды, жағдайларды, заттарды шынайы қасиеттеріне қарап бағалау қажеттігін, сыртқы көрініс пен байлықтың олардың құндылығын толық көрсетпейтінін білдіреді.