Бұл мақал адамның ойсыз, ақымақ екендігін көрсетеді. Оның мағынасы, адамның ақымақтығына немесе түсінбеушілігіне байланысты арнайы заңдар жасалмайды, яғни ақымақылыққа қатысты ерекше ережелер мен нормалар жоқ дегенді білдіреді.

Мақалдың астарында бір нәрсе бар: адам өзінің әрекеттеріне жауапты болуы керек, әрі ақымақтық жасағаны үшін оған ерекше жеңілдіктер немесе талаптар қойылмайды. Яғни, әркім өз білім мен тәжірибесіне сай әрекет етіп, болашақта әртүрлі мәселелермен бетпе-бет келгенде, өз шешімдерін ұтымды қабылдауға талпынуы тиіс.

Сонымен қатар, бұл мақалда ақылмен әрекет ету, білім мен тәжірибенің маңыздылығы дәріптеледі. Кімде-кім ақымақтық жасап жатса, оған тапсырыс беру немесе онымен айналысу мағынасыз, себебі ол адам өзінің ақылы мен пікірін түсінбей, талаптарды қабылдап, орындаудан қашады дегенді білдіреді.