Бұл мақалдың мағынасы: бір нәрсенің сыртқы көрінісі маңызды емес, бәлкім сол нәрсенің ішкі мазмұны мен сапасы әлдеқайда бағалы. Яғни, адамның немесе заттың сыртқы түрі аласа, яғни қарапайым болса да, оның өзіндік құндылығы, мүмкіншілігі немесе қасиеті жоғары болуы мүмкін. Мысалы, кейбір адамдар немесе заттар сыртқы түрімен емес, ішкі сапасымен бағаланады. Мақал адамның немесе заттың шын мәнінде не екенін, сыртқы көріністен гөрі, ішкі мазмұнды бағалауға шақырады.