Бұл мақалдың мағынасы: егер адам үшін жақын туыстары немесе ағайын-туыс болмаса, онда ол өзінің жанына жақын адам таба алмайды, тіпті алыс таныстары немесе жат адамдармен сыйласу қиын болады. Яғни, отбасы мен туыстар арасындағы байланыс, қатынас өте маңызды екенін, олар өзара қолдау мен көмекті аңғартады. Ағайын-туыс болмаған жағдайда, адамның тек жалғыздықта болуы мүмкін екенін көрсетеді. Мақалдың тәрбиелік мәні – туысқандарға, жақын адамдарға деген қарым-қатынасты бағалау, сыйластықты арттыру.