Бұл мақалда «жеп жеті болмас, жалап жетпіс болмас» деген тіркестердің астарында екі түрлі түсінік жатыр. Біріншісі — адам өзінің қажетін, яғни нанын жеп, толыққанды өмір сүруі үшін ең болмаса, барабар мөлшерде тамақ алуға тиіс. «Жеп жеті болмас» дегені, егер адам тамақтанып, қажетті көлемде энергетикалық ресурстармен қамтамасыз етілмесе, ол жеткілікті күш қуат жинай алмайды.

Екінші бөлігінде «жалап жетпіс болмас» деген сөздер, егер адам тек сырттан, яғни нәрсені жалап алу сияқты, алыстағы немесе жеткіліксіз нәрселермен өмір сүрсе, ол да жаман. Яғни, толыққанды, өнімді және қуатты өмір сүру үшін адам өзіне қажетті нәрселерді табыс етіп, оларды жеп, игілігін көруі керек.

Сөйтіп, бұл мақала адамдарға өмірде өз қажетін өтеудің, еңбек етудің және сапалы тамақтанудың маңыздылығын ұғындырады.