Бұл мақал екі түрлі әлеуметтік топтың — жарлылар мен байлардың — тұрмыс жағдайын сипаттайды.

"Жарлы кісі бай болса, көтін қоюға жер таппайды" деген жолда жарлы адамның байлыққа ие болған жағдайда, оны ұзақ сақтай алмайтыны, байлықтың құндылығын түсінбейтіні немесе оған сай келетін өмір сүру мәдениеті мен манераларының жоқтығы айтылады. Бұл жерде "көтін қоюға жер таппайды" фразасы, оның бастан кешкен әлеуметтік жағдайы мен экономикалық дағдыларының жетіспейтіндігін білдіреді.

Ал "Бай кісі жарлы болса, бетін қоюға жер таппайды" дегені бай адамның жарлы жағдайға түсіп қалғанда, оның қоғамдық статусын, абыройын және өзін-өзі бағалауын жоғалтуы туралы. Бай болу, бір жағынан, қоғамда ерекше статус пен құрметке ие болуды білдіреді. Алайда, бай адам жарлы болса, оның абыройы мен өзін-өзі сыйлауы төмендеп, қорланғандай сезінуі мүмкін.

Сондықтан, бұл мақал жалпы өмірдің әділетсіздігі мен адамдардың әлеуметтік жағдайларының өзгеруінің қиыншылықтарын көрсетеді. Әр жағдайда да әлеуметтік мәртебенің ерекшеліктері мен психологиялық зардаптары бар екені айтылады.