Бұл мақалда «үрлеп ішіп, шайқап төгеді» деген сөздер арқылы адамның екіжүзділігін, яғни ішкі сыры мен сыртқы әрекеттерінің бір-біріне сәйкес келмейтіндігі жайлы айтылып отыр. Бір жағынан, адам бір нәрсені жақсы көріп, оны мақтап айтып жатса, екінші жағынан, оның шынайы ниеті мен әрекеті мүлдем басқаша болуы мүмкін. Мақал қоғамда кездесетін лицемерлік пен сенімсіздік мәселесін көрсетеді.

Яғни, бұл мақал адамдардың бір нәрсені айтып, бірақ іс жүзінде олай әрекет етпеуі, немесе жақсы көріп отырған затын жарамсыз деп санап, оны лақтырып жіберуі туралы сөз етеді.