Бұл мақалдың мағынасы: "Тұғырына саңғыған сұңқар оңбас, үйірінен қаңғыған тұлпар оңбас" - деген сөйлемдер арқылы адамның, не заттың, өзінің орны мен ортасынан тысқары қалуы, өзінің табиғи жағдайынан ауытқуы жөнінде айтылып отыр.

Сұңқар - құстың патшасы, ол өз тұғырына (қаршыға, не болмаса, басқа да құстар үшін қауіпсіз жер) жайғасып, жоғарыдан қарап отыруы керек. Ал егер ол өз тұғырынан ұшып, не болмаса, тар жолда қалған болса, ондай сұңқардың жағдайы қиын болады.

Тұлпар - аттың символы, ол үйірінен қашып, жалғыз қалған жағдайда, өзінің табиғи күш-жігерін, жылдамдығын жоғалтуы мүмкін, әрі қауіпке тап болуы ықтимал.

Сонымен, бұл мақал адамдарға немесе басқа да өмірдің жағдайларына байланысты айтылады. Егер адам өзінің орны мен қоғамынан, яғни өз ортасынан шығып кетсе, жоғалуы мүмкін, әлеуметтік, рухани немесе моральдық күйзеліске ұшырауы ықтимал. Сондықтан, әркімнің өз орнында болып, өзінің табиғи жағдайында өмір сүруі маңызды екенін көрсетеді.