Бұл мақал тірі адамның зар-наласы мен аруақтың, яғни өткен адамдардың рухының nalasы арасындағы арақатынасты көрсетеді.

Мақалдың мағынасы мынадай: тірі адам өмірде қиындықтарға, өкініштерге, болмаса, жамандықтарға душар болып, сондай зар іздеуі мүмкін. Бірақ тірі адамның наласы (яғни, өзінің қиыншылықтары мен жоғалтуларынан болатын өкініші) аруақтың наласынан (яғни, бұрынғы адамдардың, өлгендердің қайғысы мен зарынан) гөрі жаман болып саналады.

Басқаша айтқанда, тірі адамның өміріндегі қиындықтары мен өкініші маңыздырақ, өйткені ол адам тірі, ол әлі де өмір сүріп, жағдайын өзгерте алатын мүмкіндікке ие. Ал аруақтың наласы – бұл өткен уақыттың және өткен адамдардың күйзеліспен, соғыстың, қиыншылықтың, жанының жаралануынан туындаған зар.

Сондықтан, мақал адамның тіршілік етуінің, оның әрекеттерінің, эмоцияларының маңызын, сондай-ақ, өткенді ұмытпау, бірақ сонымен қатар, өмір сүрудің және өз тағдырын өзгерту мүмкіндігінің маңыздылығын көрсетеді.