"Шебердің қолы ортақ, Ақынның сөзі ортақ" деген мақалда шығармашылық пен өнердің бірлескен қасиеті, яғни шеберлер мен ақындардың туындылары тек жеке адамға емес, қоғамға, халықтың мәдениетіне, тарихына тән екендігі айтылған.

Бұл мақалда «шебер» дегеніміз – қолөнер, өнер, немесе басқа да шеберлікті меңгерген адамның символы, ал «ақын» – сөз өнерінің, поэзияның майталманы. Екеуі де өз ісінің мамандары, бірақ олардың туындылары (яғни, қолөнер, шығармалар) халыққа, жалпы қоғамға ортақ болып табылады.

Яғни, шебердің жасаған бұйымдары мен ақынның жазған өлеңдері тек олардың жеке шығармашылығы емес, олар қазақ мәдениеті мен ұлттық өнерінің бір бөлігі ретінде қабылданады.

Бұл мақала арқылы ұрпақтан-ұрпаққа беріліп келе жатқан мәдениет пен өнердің біртұтас екендігі, әр адамның туындысы халықтың жадында сақталатындығы, ортақ құндылықтардың маңыздылығы көрсетіледі.