"Кедейлігіне қарама, кісілігіне қара" мақалында адамдардың байлығы немесе материалдық жағдайы олардың адамгершілігі мен кісілігінен маңызды емес екендігі айтылған. Яғни, бір адамның кедей болуы оның моральдық қасиеттері мен адамгершілік сапаларын төмендетпейді. Мақал арқылы бізге маңыздысы – адамның ішкі дүниесі, оның қадір-қасиеті, адалдық пен достық, пендешіліктен гөрі кісілік қасиеттері екенін ұғындырады.

Осылайша, бұл мақал кедей адамдарға немесе әлеуметтік статусына қарап, оларды бағаламау керек деп кеңес береді. Адамның нағыз бағасы оның кедейлігінде емес, осы дүниеде өз орнын табуда, басқа адамдармен қарым-қатынаста, өзінің адамгершілік қасиеттерінде.