Мақалдың мағынасы — адамның немесе нәрсенің қиыншылық кезінде, яғни ауыр жағдайларда, шын мәнінде кім екенін, қандай әрекет жасағанын танымай қалуы. «Аш атасын танымас» дегенде, аштықтың, қиындықтың адамның өз туыстарын, жақындарын тануына әсер ететінін меңзеп отыр. Ол күйзеліс, қорлық кезінде кімнің нағыз дос, кімнің жат екенін анықтауға мүмкіндік бермейді. Яғни, бұл мақал адамдардың нағыз моралдық және рухани қасиеттері, олардың шынайы жүзі ашылған сәттер туралы ескертеді.