Мақалдың мағынасы — бір нәрсе, яки адам, сырттан көрінген нәрсеге, жамандыққа, жасандылыққа қарамастан, өзінің табиғаты мен мәнін өзгертпейтінін білдіреді. Мәселен, сауысқан құсы өзінің түсі мен табиғаты бойынша өзгермейді. Сыртқы факторларға қарамастан, оның шынайы табиғаты сол қалпында қалады. Бұл мақал, негізінен, адам мінезін, қасиеттерін және ішкі дүниесін сыртқы орындаушылыққа, әсерлерге байланысты өзгертпейтіндігі туралы айтады. Яғни, адамдарға белгілі бір жағдайлар немесе сыртқы әсерлер әсер етіп, оларды мазасыздандырса да, олардың негізі қасиеттері мен шынайы әлеуеті сол қалпында қалады.