«Бұзаудың жүгіргені сабанханаға дейін» деген мақал — адамның немесе бір нәрсенің жетістігінің немесе әрекетінің шектелген, қысқа мерзімді болатынын білдіреді. Яғни, бұзау (таза, тәжірибесіз) жүгіріп, өзін көрсеткенімен, оның жүгірісі белгілі бір шекараға дейін, яғни сабанханаға дейін ғана жетеді.

Бұл мақалды адамдардың шектеулі мүмкіндіктері, баяу прогрессі, немесе тәжірибе мен білімнің жетіспеушілігіне қатысты қолдануға болады. Яғни, адамның әлеуеті мен жетістіктері әрдайым белгілі бір деңгейден аспайды немесе әзірше жетістікке жете алмайтынын көрсету үшін пайдаланылады.