Бұл мақал жақсы мен жаман адамдардың кегі мен кек алу қабілетін салыстырады.

"Жақсының кегі жібек орамал кепкенше" деген жолда жақсы адамның кегі (яғни реніш, өкпе, кек алушы сезімі) аз уақытқа созылып, тез аяқталады деген ұғымды білдіреді. Жақсы адам кек алып, кекшіл болып жүрмей, жағдайды жедел ұмытып, кешіруге дайын болады.

Ал "жаманның кегі басы жерге жеткенше" жолы жаман адамның кегі ұзаққа созылады, және ол бұл сезімнен ұзақ уақыт бойы арыла алмайды дегенді білдіреді. Жаман адам өкпелеген кезде, оның кегінің Чарльз Диккенстен бір парадоксы бар: ол осы кекпен өмір сүреді, яғни жаман адамның кек алуға деген құштарлығы оны ұзақ мерзімге байланыстырады.

Мақал жалпы алғанда, жақсы мен жаманның ерекшеліктері, моральдық құндылықтары мен жүріс-тұрыстары арқылы олардың кек алу сезімінің айырмашылықтарын білдіреді. Жақсы адамдар кек алмай, келе жатқан қиындықтарды жеңуге тырысып, өмірлерін жеңілдетеді, ал жаман адамдар кектен арыла алмай, одан зардап шегеді.