Бұл мақал қазақ халқының дәстүрлі мәдениетіне тән тіршілікті, табиғатпен байланысқан шаруашылықты сипаттайды. Мақалдың мағынасы мынада:

**1. Табиғат пен жан-жануарлар:** "Қойдың басын құмға көм" – қойдың басы құмда болуы, оның табиғатта, жайылымда еркін жүруін, шаршаған кезінде құмның салқын хөрісінен рахат табуын білдіреді.

**2. Шөп пен су:** "Сиырдың басын нуға көм" – сиыр, мүйізді ірі қара, мал шаруашылығында маңызды рөл атқарады. Оның судан, яғни өмір сүру үшін өте қажет ресурс – судан айырылмауын көрсетеді.

**3. Түйе мен шөл:** "Түйенің басын сорға көм" – түйе шөлде тіршілік еткен мал ретінде, оны сусыз аймақтарға, сорланған жерлерге байланыстырады. Түйе құмды жерлерде өте жақсы бейімделеді, сондықтан онда оның басын көмгенде, ол шөлге төзімділікті білдіреді.

Жалпы, мақалда әр жануардың өмір сүру ортасы мен жағдайлары айқын көрсетілген. Бұдан шығатын сабақ – әр малдың өз қажеттіліктері мен бейімделу шарттарын ескеру, оларды табиғатпен тығыз байланыстырып, шаруашылықты тиімді жүргізу. Мақал, сонымен қатар, адамдардың да өз мүмкіндіктері мен жағдайларын ескеріп әрекет ету керектігін ұсынады.

Мақалдың терең және кең мағынасы – табиғатпен үйлесімде болу, тәжірбие жинақтап, дұрыс шешімдер қабылдаудың маңыздылығы.