Бұл мақалда қазақ халқының мал шаруашылығына, табиғатпен, жаратылыс заңдылықтарымен байланысына тән көркем бейнелер мен символика бар.

"Ботасы өлген інгенге, Нар теліген зорлық" деп айтылғанда, ботасы өлген інген (сиыр) жан жылуын, нәзіктікті білдіреді, ал нар (арнайы буға) тарату, ауыр жүк көтеру, яғни қиыншылықтарды білдіреді. Бұл жерде, ботаның өлгені - ананың жаны жараланғандығын, оның баласы жоқтығын, ал нардың телілуі - осы ауыртпалықтың сыртқы күштермен (зорлықпен) күшейтілгендігін көрсетеді.

"Құлыны өлген қулыққа, Тай теліген зорлық" деген бөлікте де ұқсас мағына жатыр. Құлыны өлген (жайылғыш ат) - аналық сезім мен жаралықтың, ал тайдың телілуі - осы зиянның күшеюі, яғни әлсіздікті, ауыртпалықты арттыруды білдіреді.

Түйіндей келе, бұл мақалда ауыртпалық, қайғы, жан жарасы символикалық түрде көрсетілген. Адамдар мен жан жануарларының өміріндегі жоғалту мен зорлық-зомбылықтың салдары айтылады. Тіпті, қиыншылық пен ауыртпалықтың күшеюі жағдайындағы жайттар туралы ескертеді. Халық даналығы, әлемнің әділетсіздігі мен жанашырлықтың керек екендігін меңзейді.